விட்டத்தில் விண்மீன்கள்

சென்னையின் கோடையை சொல்லித் தெரிய வேண்டாம். சென்னையிலிருக்கும் ஒரே சீசன் வெயில். எப்போதாவது மழை வந்து நம் ரோடுகளின் லட்சணத்தைக் காட்டினாலும் ஆதவனும் அடுத்த நாளே ஆஜராகிவிடுவார். ஆஃபிஸ் ஷிஃப்ட் முடிந்து நான் வீட்டிற்குள் தஞ்சமடைந்தேன். அடுத்த‌ ஷிஃப்ட்டுக்கு ச‌ந்திர‌ன் வ‌ந்த‌பின்பும், ஆத‌வ‌னின் அற்புத‌மான‌ பகல் ப‌ணியால் அறையினுள் அன‌ல் த‌கித்துக்கொண்டிருந்த‌து. இன்று மொட்டை மாடியில்தான் உற‌க்க‌ம் என‌ முடிவு செய்து, க‌ட்டிலுட‌ன் கிள‌ம்பினேன். மொட்டை மாடியில் உற‌ங்கியிருக்கிறீர்க‌ளா? ஜில்லென்று வீசும் காற்றும், யாரும‌ற்ற‌ த‌னிமையும்....க‌விதை எழுத‌த் தூண்டும் க‌ண‌ம் அது!

க‌ட்டிலில் ப‌டுத்துக்கொண்டு விண்ணைப் பார்க்கையில், "ம்மா, எத்த‌னை ஸ்டார்ஸ் இருக்குன்னு நான் எண்ணிச் சொல்றேன்மா.....ஓன், டூ, த்ரீ......" என்ற‌ சிறுவ‌ய‌து அச‌ட்டுத்த‌ன‌ம்தான் ஞாப‌க‌த்துக்கு வ‌ந்த‌து. சில‌ நிமிட‌ங்க‌ளில் உற‌ங்க‌ ஆர‌ம்பிக்க‌, ஜில் காற்று எந்த‌ வித‌ ராக்கெட்டும் இல்லாம‌ல், என்னை நீல் ஆர்ம்ஸ்ட்ராங்காக‌ மாற்றி ச‌ந்திர‌னில் கால் ப‌திக்க‌ச் செய்த‌து.



இதோ இப்போது என‌க்கு மிக‌ அருகே ந‌ட்ச‌த்திர‌ங்க‌ள். ஒவ்வொரு ந‌ட்ச‌த்திர‌த்திலும் என‌க்கு மிக‌ பிடித்த‌வ‌ர்க‌ளின் முக‌ம் தெரிவ‌து போன்ற‌ ஒரு உண‌ர்வு. காலையில் இருந்த‌ புழுக்க‌ம், விய‌ர்வை, வெயில் எதுவுமில்லை. இது குளிருமில்லை. தென்ற‌ல்? வ‌ச‌ந்த‌ம்? ஊஹூம் இத‌ற்கு என்ன‌ பெய‌ர் என்றே தெரிய‌வில்லை. எதுவாகவோ இருக்கட்டும். நான் இதற்கு “விரும்பிய ஸ்பரிசம்” எனப் பெயரிட்டுக் கொள்கிறேன்.

ந‌ட்ச‌த்திர‌ங்க‌ளிடையே மித‌ந்து கொண்டிருக்கிறேன். ஒரே ஒரு ந‌ட்ச‌த்திர‌ம் ம‌ட்டும் பிரகாசமாய் மின்னிக் கொண்டிருப்ப‌து போல் தோன்ற‌, அருகே சென்று பார்த்தேன். அதில் அவ‌ள் முக‌ம்!

மிக‌ அருகே சென்று க‌ண்மூடி நின்றேன். இட‌து க‌ன்ன‌த்தில் திடீரென்று ஈர‌ம். க‌ண் திற‌க்காம‌லேயே என்னால் உண‌ர‌ முடிந்த‌து, க‌ண்டிப்பாக‌ இது அவ‌ள் இத‌ழ் ப‌தித்த‌ ஈர‌ம‌ல்ல‌ என்று. பின் வேறென்ன‌ இது என்று யோசிக்கும் முன்ன‌ரே இப்போது வ‌ல‌து க‌ன்ன‌த்திலும் அதே ஈர‌ம்....ரொமான்டிக்கான‌ நேர‌ம், ரொமான்டிக்கான‌ சூழ்நிலை...வான‌ம், ந‌ட்ச‌த்திர‌ம், மேக‌ம் என்று ரொமான்டிக்கான‌ இட‌ம் கூட‌...ஏன்? ஏன்? ஏன் அந்த‌ ஈர‌ம் இப்போது அதிக‌மாகிக்கொண்டிருக்கிற‌து?

"ர‌கு..டேய்...எழுந்திருடா, தூற‌ல் போடுற‌து கூட‌ தெரியாம‌ எம‌ன் வாக‌ன‌ம் மாதிரி தூங்கிட்டிருக்க‌, எழுந்து உள்ளே வ‌ந்து ப‌டு" த‌ம்பியின் குர‌ல் கேட்டு, க‌ட்டிலைத் தூக்கிக்கொண்டு உள்ளே ஓட‌த் துவ‌ங்கினேன். உள்ளே போவ‌த‌ற்கு முன் ஒருமுறை நிமிர்ந்து வான‌த்தைப் பார்த்தேன். தொலைவில் ஒரே ஒரு ந‌ட்ச‌த்திர‌ம் இன்னும் மின்னிக்கொண்டிருந்த‌து....